ตอนที่1: การอัพเดตครั้งใหญ่ (1)
“ฮา...ทำไมตารางเรียนของชั้นแย่มาก”
จินซุงได้ถอนลมหายใจออกมาลึกๆขณะที่เขาจ้องมองไปยังตารางเรียนในโทรศัพท์ของเขา
มันมีสองวิชาที่เขาต้องเข้าเรียนในวันนี้
วิชาแรกคือ “ความเข้าใจเกี่ยวกับความเสมือนจริง” เขาเพิ่งจะเรียนเสร็จและเดินออกมาจากคลาสเมื่อครู่นี้ ปัญหานั้นคือในตอนนี้เขามีเวลาอีกสามชั่วโมงก่อนที่คลาสใหม่ของเขาจะเริ่ม
เขานั่งอยู่ในห้องและสั่นศีรษะของเขาเมื่อเขาได้ยินบางคนพูดเหน็บแนมจากด้านหลังของเขา
“ตารางเรียนของนายมันแย่เพราะนายทำวิชาที่นายสมัครเรียนไปได้ไม่ดีนัก”
มันคือเพื่อนสนิทของเขาและเพื่อนร่วมงานของฮานยูฮยอน
ถ้ามันเป็นวันอื่นๆละก็เขาจะตอบกลับไปแต่สำหรับวันนี้จินซุงไม่มีเรี่ยวแรง
ฮานยูฮยอนได้จ้องมองไปยังจินซุงที่กำลังเอนกายลงบนเก้าอี้ของเขาและได้ยิ้มแย้มก่อนที่เขากลับไปที่แลปท้อปของเขา ตามตรงยูฮยอนในเวลาเดียวกันกับจินซุง เขากำลังพยายามที่จะฆ่าเวลาไป
“หืม…”
ขณะที่ยูฮยอนได้หันกลับไปยังแลปท้อปของเขาและห้องพักของเขาที่ถูกอาศัยอยู่โดยพวกเขาทั้งสองที่เต็มไปดวยความเงียบ
อย่างไรก็ตามครู่ต่อมา เสียงที่ดูตื่นเต้นเล็กน้อยของยูฮยอนได้ปลุกขี้เซาจินซุงที่กำลังค่อยๆหลับอย่างช้าๆขึ้น
“เห้ จินซุง ตื่นขึ้น!ตอนนี้ไม่ได้เวลาที่นอนแล้ว!”
“อะไรของนายกัน พี่ใหญ่ของนายเหนื่อยมาก อย่าเพิ่งรบกวนชั้น”
“แล้วนายจะต้องเสียใจ มีการแจ้งเตือนถึงการอัพเดตครั้งใหญ่สำหรับเซิฟเวอร์เคลรันบนเพจหลักของ LB Sports นายไม่ต้องการที่จะดูหรอ?”
ในระหว่างที่เขาพูดกันเสร็จแล้ว จินซุงที่กำลังพิงอยู่บนเก้าอี้ของเขาและปิดตาของเขาอยู่ได้ตอบสนองทันที เขาได้ลุกขึ้นแล้วไปนั่งข้างยูฮยอน
“จริงหรอ?วันนี้เป็นวันที่พวกเขากำลังแจ้งให้ทราบหรือไม่?”
“ใช่แล้ว ไม่ใช่ว่าพี่ใหญ่นั้นได้ตรวจดูมันอยู่ตลอดเวลาหรอกหรือ?”
ทั้งสองได้ให้ความสนใจไปที่หน้าจอของแลปท้อปราวกับพวกเขากำลังจะถูกดูดเข้าไปและได้เริ่มที่จะอ่านเนื้อหาทันที
“เห้ นี่มันบ้าไปแล้ว! มันกำลังจะมีอาชีพใหม่ถึงสามอาชีพเลย”
“ใช่แล้ว ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแล้ว! พื้นที่ใหม่กำลังจะเปิดเช่นกัน…”
“นักฆ่าไม่ได้ดูเท่ห์หรอกหรือ? ชั้นกำลังมุ่งเน้นไปในเรื่องนี้มากกว่า นักเวทย์ดูเหมือนจะดูสนุกเหมือนกัน… ผู้ฝึกสอนคงจะสามารถที่จะควบคุมและใช้มังกรได้เท่าไหร่ก็ตามที่พวกเขาต้องการ นายคิดว่าอย่างไรละ?”
จินซุงยิ้มเย้ยออกมาขณะที่เขาได้ตอบกลับคำพูดของยูฮยอนที่ดูน่าตื่นเต้น
“นายอย่าเพิ่งไปคิดเกี่ยวกับมันเลย อะไรคือจุดดีสำหรับอาชีพใหม่ๆ มันดีสำหรับผู้เล่นใหม่ที่เพิ่งจะเริ่มต้นเพียงเท่านั้น ชั้นเลเวลมากกว่า 90 แล้วในตอนนี้...และนายก็ยังเลเวลมากกว่า 80แล้ว นายต้องการที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหรอ?”
สำหรับเกมเสมือนจริง “เคลรัน”นี้จะไม่มีอะไรเหมือนกับไอดีสำรอง คุณสามารถที่จะสร้างตัวละครผ่านการรับรู้ของม่านตาและเกมจะถูกตั้งค่านั้นให้เหมือนกับตัวจริงโดยไม่สามารถทำเหมือนกับตะลครอื่นๆได้
ยิ่งไปกว่านั้น ระบบนั้นจะสร้างตัวละครหลังที่คุณเลือกอาชีพแล้ว คุณจะไม่สามารถเปลี่ยนมันได้ ดังนั้นถ้าผู้เล่นต้องการที่จะใช้อาชีพใหม่นั้น มีทางเดียวคือต้องรีเซ็ตค่าตัวละครเก่าทิ้งไป
อย่างไรก็ตาม สำหรับการรีเซ็ตตัวละครของพวกเขา โดยที่พวกเขาทั้งสองได้มาไกลมากแล้ว
“เห้อ ถูกต้อง ไปพื้นที่ใหม่กันเมื่ออัพเดตเสร็จแล้ว ถ้าพวกเราสามารถแย่งชิงหนึ่งในไอเทมใหม่ได้ มันจะมีราคามากถึงค่าเทอมพวกเราหนึ่งเทอมเลยทีเดียว
จินซุงคือหนึ่งในคนที่ยิ้มเย้ยต่อคำพูดของยูฮยอน อย่างไรก็ตามเขานั้นก็ได้ตื่นเต้นไปกับมัน
การอัพเดตนั้นจะเริ่มขึ้นในอีกหนึ่งอาทิตย์จากนี้ ในวันที่20 มิถุนายน
เป็นวันที่น่ารำคาญเล็กน้อย
วันนั้นอยู่ห่างจากวันสอบครั้งสุดท้ายของจินซุงเพียงสามวัน
“อึก ทฤษฏีเกมขั้นพื้นฐานนี้ มันทำให้ชั้นรู้สึกแย่ว่าชั้นต้องเสียเวลาไปอีกสามชั่วโมงในทุกวันศุกร์สำหรับคลาสนี้และเวลาสอบยังอยู่สุดท้ายอีกด้วย”
อย่างไรก็ตามจากนั้นดวงตาทั้งสองข้างของจินซุงกว้างขึ้นเป็นประกายออกมา
“รอก่อน…!”
“ฮยอน”
“หืม?”
“พวกเราควรที่จะดรอปวิชาทฤษฏีพื้นฐานของเกมดีรึเปล่า?”
“อะไรนะ!”
ดวงตาทั้งสองข้างของยูฮยอนสั่นเล็กน้อย
“ทำไมนายแสดงท่าทางประหลาดใจกัน นี่เป็นครั้งแรกหรือครั้งที่สองที่จะดรอปเรียนหรือ?”
“นายถามชั้นเหมือนว่าชั้นไม่รู้ ถ้าพวกเราดรอปวิชาเรียนในตอนนี้ พวกเราจะสอบตกแน่เพื่อน พวกเราได้ข้ามวิชาเรียนมาสองครั้งแล้ว”
มุมปากของจินซุงยกขึ้นเล็กน้อยกับคำพูดเหล่านั้น
“ฮยอน มองไปที่นั่น มันพูดถึงอะไร?”
Yoohyun turned to where Jinsung was pointing at.
ยูฮยอนได้หันไปในทางที่จินซุงชี้ไป
“อะไรเนี่ย? วันเปิดเข้าร่วม?”
“ใช่แล้ว นายเห็นวันไหม วันที่20 มิถุนายนใช่ไหม?”
“Yeah, I see it.”
“ใช่แล้ว ชั้นเห็นมัน”
“แล้ววันสอบวิชาทฤษฏีเกมขั้นพื้นฐานของพวกเรามันวันไหนกัน?”
ราวกับว่าเขาไม่อาจจำได้ทั้งหมด ยูฮยอนได้เกาไปที่หลังศีรษะของเขา
“มันเป็นวันที่เท่าไหร่กัน?”
“23 มิถุนายน”
“เชี่ย แล้วมีสอบหลังจากนั้นหรอ? ชั้นดีใจมากเพราะชั้นคิดว่าวันอัพเดตนั้นเป็นัวนเดียวกับช่วงวันหยุดของพวกเรา”
“เป้นคนที่ช่างน่าหงุดหงิด… นายไม่ได้ตระหนักถึงการตัดสินใจของพวกเราในจุดนี้หรือ?”
ยูฮยอนได้เริ่มคิดลึกๆเกี่ยวกับคำพูดของจินซุง เมื่อเขาคิดคำตอบได้แล้ว ดวงตาของเขาได้สั่นเบาๆ
“ด...ดรอป?”
ดวงตาของจินซุงและยูฮยอนได้พบกันขณะที่จินซุงได้ยกนิ้วโป้งของเขาขึ้นก่อนที่จะลุกขึ้น
“ใช่แล้ว! นี่แหละว่าทำไมชั้นถึงชอบนายเพราะนายเข้าใจได้อย่างรวดเร็วนี่แหละ”
ยูฮยอนส่ายหัวของเขาขณะที่เขาดูจินซุง
อย่างไรก็ตาม เขาก็ปิดแลปท้อปและเก็บกระเป๋าทันที จากนั้นยูฮยอนได้ปิดตาของเขาลงขณะเริ่มที่จะพูดถึงตัวเอง
“นายพูดถูก ถ้าชั้นไม่ทำแบบนี้ตั้งแต่ชั้นอยู่ปีหนึ่งในเทอมแรกของชั้น แล้วเมื่อไหร่ที่ชั้นจะทำมันกัน”
ในท่ามกลางความคิดของเขาได้ยินเสียงของจินซุงที่กำลังเตรียมตัวออกจากห้องดังออกมา
“ใช่แล้ว ไม่ต้องมองหาชั้นในวันนี้! ชั้นจะไปด้านบนของภูเขาคลิกเพื่อเป็นผู้เล่นเดี่ยว”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น